Την έχω περάσει πολλές φορές. Τις περισσότερες φορές από την βόρεια όχθη του ποταμού Λίφυ (Liffey) που διασχίζει την πόλη, προς την νότια όχθη και έμπαινα στο Τέμπλ Μπάρ (Temple Bar), μιά άλλη -τουριστική- συνοικία του Δουβλίνου.
Η γέφυρα Χα’πένι (Ha’penny) είναι η πιο γνωστή από τις γέφυρες του Δουβλίνου. Είναι μόνο για πεζούς και χτίστηκε τον Μάιο του 1816. Ήταν η πρώτη σιδερένια γέφυρα στην Ιρλανδία. Πρόκειται για μια ενιαία δομή με κιγκλιδώματα από χυτοσίδηρο και διακοσμητικές λάμπες και είχε 43 μέτρα μήκος και 3,7 μέτρα ύψος.
Αρχικά ονομαζότανε Γέφυρα του Γουέλινγκτον (Wellington Bridge) παίρνοντας την ονομασία της από τον Δούκα Γουέλινγκτον που γεννήθηκε στο Δουβλίνο αλλά τώρα το επίσημο όνομά της είναι Γέφυρα του Λίφυ (Liffey Bridge).
Ιστορία
Πριν χτιστεί η γέφυρα Ha’penny, υπήρχαν επτά πλοία, τα οποία λειτουργούσε ο Γουίλιαμ Γουόλς (William Walsh), για να περνάνε από την μία όχθη στην άλλη του ποταμιού Liffey. Τα πλοία του ήταν σε άσχημη κατάσταση και ο Γουόλς ενημερώθηκε ότι έπρεπε να τα επιδιορθώσει ή να φτιάξει μια γέφυρα. Αυτός επέλεξε την δεύτερη επιλογή και του δόθηκε το δικαίωμα να εισπράττει μισή πέννας διόδια (half penny, λιγότερο από 1 ευρώ σε σημερινά λεφτά) από τον καθένα που διασχίζει την γέφυρα για τα επόμενα 100 χρόνια.
Αρχικά, η χρέωση διοδίων βασιζόταν όχι στο κόστος κατασκευής, αλλά στην αντιστοιχία των χρεώσεων που εισέπραττε από τα πλοία που αντικατέστησε.
Μια προϋπόθεση για την κατασκευή της ήταν ότι εάν οι πολίτες του Δουβλίνου έβρισκαν τη γέφυρα και τα διόδια της να είναι απαράδεκτα κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους, η γέφυρα θα αφαιρούνταν χωρίς κόστος για την πόλη.
Ο συλλέκτης πινάκων Χιού Λέιν (Hugh Lane) (1875 – 1915), ο οποίος είχε την δυνατότητα να πληρώσει την μισή πέννα, έβλεπε τη γέφυρα ως άσχημη και πρότεινε την αντικατάσταση της, με την ευγενική προσφορά ενός φίλου, του αρχιτέκτονα Έντουίν Λούτενς (Edwin Lutyens).
Όσο τα διόδια ήταν σε λειτουργία, υπήρχαν περιστροφικές πόρτες (τουρνικέ) και στα δύο άκρα της γέφυρας επειδή πολλοί την διέσχιζαν με άλογο και δεν πληρώνουν καθώς το άλογο δεν είναι άνθρωπος !
Τα διόδια αυξήθηκαν για λίγο σε μία πένα και μισή (1,5 πένα) , αλλά τελικά τα καταργήσανε το 1919 μιας και οι δημοκρατικοί δεν ήθελαν να πληρώσουν.
Οι φωτογραφίες είναι από την εφημερίδα Irish Times
Σήμερα
Το 2001 ο αριθμός των πεζών που χρησιμοποιούσαν τη γέφυρα σε καθημερινή βάση έφτανε τους 27.000 και ήταν καιρός να πραγματοποιηθεί μια δομική έρευνα. Ίσως δεν ήταν περίεργο ότι διαπιστώθηκε πως απαιτείται ανακαίνιση. Η γέφυρα έκλεισε για μεγάλο μέρος του χρόνου, τελικά ξανά άνοιξε το Δεκέμβριο. Οι εργασίες επισκευής ανατέθηκαν στο ναυπηγείο Χαρλάντ και Γούλφ (Harland & Wolff) με έδρα το Μπέλφαστ. Ανακατασκευάστηκε ώστε να περιέχει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα αρχικά υλικά και μετά την ολοκλήρωση του δόθηκε μια φρέσκια στρώση λευκής βαφής.
Το 2011 ο δήμος του Δουβλίνο έβγαλε τις «κλειδαριές αγάπης» συνολικού βάρους 300 κιλών.
Η γέφυρα εμφανίζεται στο βίντεο του γνωστού τραγουδιού «Old Town» του Ιρλανδού τραγουδιστή Φίλ Λίνοτ (Phil Lynott)