Ημουνα λίγο αφελής να πιστέψω οτι μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Εκτος απο δύο σημαντικά πράγματα που καναμε στα 2 τελευταια χρόνια, τιποτα δεν άλλαξε.
Το ενα εναι οτι δεν εμεινε το σχολείο χωρις δάσκαλο μέχρι να αποφασίσει το υπουργείο παιδειας να στείλει μία δασκάλα τον Φεβρουάριο (αντι τον Σεπτέβριο) και το άλλο ειναι οτι εγινε μια επικοινωνία των Ελληνων του Δουβλινου με τους Ελληνες του Cork, παρ’ολο που τελικά ειναι λιγα τα πράγματα που ενωνουν τους Ελληνες των 2 περιοχών. Τουλαχιστον ξερουμε οτι προσπαθησαμε και χάρις στην Ελευθερία (μέλος του ΔΣ στο Cork) μαζευτηκανε και γνωριστηκανε οι Ελληνες της περιοχής. Σιγουρα υπηρξαν τα προβλήματα, το οικονομικό το πρωτο, τα κωλο-μπλοκάκια (μπλοκάκι = μπλοκ με αποδείξεις) κάνανε πάλι το θαύμα τους. “Γεια σας παιδιά, τι κανετε, πως περνάτε στο Κορκ, ωραία, σκάστε ενα 20αρικο, πάρτε την απόδειξη”. ΠΟΤΕ δεν υπήρξε καποιος απο το ΔΣ της Ελληνικης κοινοτητας να παειο στο Cork, και το βραδυ εκεινης της Κυριακης οταν γύριζε ο Κωνσταντίνος, ο πρόεδρος της κοινότητας, πίσω στο Δουβλινο, τον ειχαν ήδη θάψει για τα μπλοκάκια. Το ότι ήταν ο πρώτος που πηγε να τους δει, έστω και μόνο που έκανε το πηγαινελα σε μία μέρα, δεν μετρησε.
Και η πλάκα ειναι, οτι φαινεται οτι μπλοκάκια θα βγουν ξανά στην πιάτσα. Θα κυνηγάνε τους γονεις και οποιον κανει το λάθος να μπει στην εκκλησία. Εγω τους θυμαμαι τους εισπρακτορες στα τρόλεϋ που ειχαν κρεμασμενο στον λαιμό τους αυτο το καταπληκτικό χειροκινητο μηχάνημα που εκοβε τα εισητηρια. Να βρουμε κανα-δυο τετοια, τουλαχιστον θα ειναι πιο γραφικό απο τις σκετες αποδειξεις.
Κουράστηκα να γίνομαι κακός, και το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Και απ’οτι φαίνεται ούτε πρόκειται να αλλάξει. Οι εποχές εχουν αλλάξει, ο κόσμος δεν χρειαζεται την Ελληνική κοινότητα για να γνωρισει άλλους Ελληνες. Οσοι θελουν να πανε στην εκκλησία την Κυριακή, μπορει να γνωρισουν κανα-δυό, αλλά οι περισσοτεροι, που δεν θελουν να πανε στην εκκλησία, θα βρουν Ελληνες απο αλλού. facebook, Skype, chat rooms, μεχρι και σε dating sites, όχι ομως απο την Ελληνική κοινότητα.
Ακούστηκε επισης οτι η “εκκλησία τραβάζει τους Ελληνες”. Εμενα προσωπικά με διωχνει η εκκλησία, και υπαρχουν και άλλοι, πολλοι σαν και μένα. Και στο κατω-κατω, υπαρχει και η Ελληνορθοδοξη κοινοτητα που ειναι η “εκκλησιαστική” κοινοτητα. Ακομα και μεταξυ μας μπερδευομαστε ποιος κανει τί.
Τι μπορεί να γίνει τωρα; Πολύ καλη ερώτηση, χωρις απάντηση. Ο κόσμος πιά μιλάει μεσω ιντερνετ. Οσοι δεν το πιστευουν, ζουνε σε άλλο πλανήτη. Πρεπει λοιπόν και η κοινότητα να κανει την “υπέρβαση”, να μιλαει στα μέλη μεσω ιντερνετ, emails, skype, virtual rooms. Πολλοί λένε όχι, πρεπει γινεται και τηλεφωνικά. Δεν ξέρω. Μπορεί. Εμενα παντως αν καποιος με παρει τηλεφωνο απο οποιοδήποτε οργανισμό, ομάδα, κοινότητα χωρις να του το εχω ζητήσει, θα τον σιχτιρισω απο μεσα μου την πρωτη φορά, και απο εξω μου την δευτερη. Και δεν θα υπαρξει τρίτη. Καί γι’αυτο εγω, δεν θα το κάνω.
Ο κόσμος μας εχει πει τι θέλει, τι τον ενοχλεί, τι πρέπει να κάνουμε. ‘νταααξει μωρέ, δεν χρησιμοποιησαμε μαθηματικες μεθόδους να κανουμε την ανάλυση. Ομως τα ιδια θα βγάζαμε πανω-κάτω. Σιγουρα δεν θέλει τις παλιες συνταγές. Απο εμας εξαρτάται τώρα τα κανουμε την “υπέρβαση”, να παει η κοινότητα στους Ελληνες παρά να έρθουν οι Ελληνες στην κοινότητα και να αναρωτιωμαστε γιατι δεν ερχονται στις Γενικές Συνελευσεις. Τουλαχιστον στο πανεπιστημιο πηγαινανε στον Γκολέ μετα τις μαραθωνιες συνελευσεις, ή ερχόντουσαν τα “Παιδιά απο την Πάτρα” και παιζαν στο αμφιθέατρο.