Με την ευκαιρεία μίας ειδήσης οτι “ενεργοποιείται ο αντικαπνιστικός νόμος” (μονο εμεις οι Ελληνες μπορουμε να εχουμε ψηφισει νόμο και δεν τον εχουμε ενεργοποιήσει. Τότε γιατι τον ψηφιζουμε;;;;) κατάλαβα γιατί και η πρεσβεία της Ελλαδας στο Δουβλινο μυριζει σαν τεκές οταν μπαινεις μέσα. Δεν εχουν “ενεργοποιήσει” τον νόμο.
Ο νόμος 3730/2008, ΦΕΚ 262/Α’.23.12.2008. Αρθρο 3 λέει:
“… απαγορεύεται πλήρως, από 1ης Ιουλίου 2009, το κάπνισμα και η κατανάλωση προϊόντων καπνού στους ακόλουθους χώρους: (α) σε όλους τους δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, κλειστούς ή στεγασμένους, που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας … “
Σε μία χώρα σαν την Ιρλανδία που απαγορευεται το κάπνισμα σε κλειστό χώρο (και οταν λένε “απαγορευεται”, το εννοούν) σε ενοχλεί και σε πειράζει πολύ η μυρωδιά του καπνού στην πρεσβεία. Δεν μιλάμε για την βρώμα. Αλλά τον νόμο τον έχουν γραψει στα … παλιά τους τα παππουτσια.
Και το παράξενο είναι ότι τα ίδια άτομα που καπνίζουν στο χώρο εργασιας σε δημόσιο κτίριο (πρεσβεία), βγαίνουν στον δρόμο ή στον κήπο για να καπνισουν σε οποιοδήποτε άλλο χώρο. Ισως και στα σπίτια τους.
Η πρεσβεία της Ελλάδας είναι η βιτρίνα της Ελλαδας σε καθε χώρα. Είτε το θέλουμε ή όχι. Και όπως θέλεις να είναι η βιτρίνα σου καθαρή, έτσι όλοι οι Ελληνες θέλουμε η βιτρίνα μας στις άλλες χώρες, οι πρεσβείες μας, να είναι καθαρές και να μή μυρίζουν καπνό.
Και πάνω που εγραψα ένα τέτοιο σχόλιο στην ομάδα της Ελληνικής Κοινότητας στο facebook, παίρνω ένα προσωπικό email (μόνο για μένα δηλαδή) απο έναν άνθρωπο που έχει κάνει πολλά για την Ελληνική κοινότητα και τον σέβομαι πολύ, να μήν κάνω “τέτοιες επικρίσεις ειδικά στην Ελληνική Πρεσβεία που τόσο στέκεται δίπλα στην παροικία και το Σχολείο”
Κίτρινη κάρτα δηλαδή.
Με άλλα λόγια, Ναί μέν καταπατάει η πρεσβεία τό νόμο, αλλά μήν τους ακουμπάμε γιατί βοηθάνε τον “παροικία και το σχολείο” (για την “βοήθεια” θα μιλήσουμε μιά άλλη φορά)
Τον νονό μου θυμίζει αυτό. “Κάνε τα στραβά μάτια και θα σε βοηθήσω εγώ”
Το παράξενο είναι ότι το email που πήρα ήταν “forwarded” απο κάπου αλλού, δηλαδή καποιος άλλος του το’στειλε για να μου το στείλει (γιατί κρύβεται; τι πρέπει να φανταστώ εγώ;) και αυτό το άτομο που μου το έστειλε, το έστειλε και σε άλλους “undisclosed-recipients”, μάλλον για να τους δείξει ότι το πήρα το μήνυμα.
Με την ίδια λογική οτι εμείς ειμαστε μια μικρή παροικία και κάνουμε τα στραβά μάτια για την πρεσβεία, το ίδιο σκεφτεται και ο χωρικός του μικρού χωρού για τον πρόεδρο του, ο κάτοικος της μικρής πόλης για τον δήμαρχο του, η μικρή επαρχία για τον βουλευτή της, η μικρή Ελλάδα για τους 300 της Βουλής. Και είδαμε πού φτάσαμε.
Και όταν είπε ο Πάγκαλος “μαζί τα φάγαμε”, μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί, αλλά καπνίζουμε μαζί αν κάνουμε τα στραβά μάτια.